روزمره ها

دیشب دایی کوچیکه و زن و فرزند و خاله جان اومدن تهران.

به اصرار ما اومدن. گفتیم تا امیکرون تشریف نیاورده و آمار کرونا پایین هست بیاید. 

امروز رفتن خرید و دریاچه خلیج فارس و خیابان سی تیر شام خوردن و رفتن خونه ی مامان و بابا. البته از صبح همه با هم بودن.

ما خونه ی خودمون مشغول تمیز کاری بودیم.

اتاق بچه ها کلا دو متر مربع است ولی امان امان. له شدیم تا تمیز شد و جمع شد. 

انباشتگی اونجا زیاده. یه دراور سه طبقه لباس گلی، یه کابینت دو در لوازم آشپزخانه، یه حالت کتابخانه سه طبقه برای اسباب بازی های دخترها. 

تازه پنج طبقه هم به دیوار زدیم. روی کابینت سرتا سر سیرترشی و ترشی و سه تا گلدون گل طبیعی و یه سری پارچ و لیوان و یه ظرف روغن و ... .

تو طبقات یه طبقه عروسک، یه طبقه کتاب و سه طبقه خرت و پرت. 

لوازم اتاق رو تو یه اتاق دوازده متری بچینی جا کم میاد. 

سبد سیب زمینی و پیاز و یه جارو خاک انداز و بند رخت و میز اتو رو یادم رفت بگم:)))

انباشتگی خیلی شدیده. 

دو سال بود فقط سرسری تمیز کرده بودم. همسر امروز نرفت سر کار، موند این کارها رو کردیم.

کل اتاق رو ریختم بیرون تمیز کردیم جمع کردیم بردیم سر جایش.

سه تا گلدون با گل عین هم داشتیم. همه رو چپوندم تو یه گلدون بزرگ، و اون گلدونها رو شستم جمع کردم. بدم میاد دوتا رشته ی سبز تنهایی از وسط دراومدن. دسته جمعی بهتره. قشنگتره.

دایی و خاله و بابا و مامان رو فردا دعوت کردم ناهار.

پوکیدم از بس امروز کار کردم. 

سالاد ماکارونی درست کردم و سوپ. فردا آن شاالله ترش واش خورشت و برنج و سالاد کاهو یا سالاد شیرازی درست می کنم. بورانی لبو هم احتمالا درست می کنم. 

حسش نبود دو مدل غذا بذارم. 

تازگی بچه‌ها اینقدر کثیف می کنن نگم اصلا. امروز سه دور جاروبرقی زدم، هر دفعه می دیدم هنوز آشغال می‌ره تو جارو. 

خمیربازی می کنن و کل اون خمیر رو ریز می کنن تمام خونه می ریزند. یعنی اپسیلون به اپسیلون خونه یه چیزی افتاده.

هر هفته پنجشنبه جارو برقی میزنم و باقی وقتها جارو دستی ولی امان امان.

جارو شارژی های دستی چه طورن به نظرتون؟ من مامانم قبلا داشت بلک انددکر هم بود ولی هم مکش خوبی نداشت و به پای جاروبرقی نمی رسید هم زود باتری اش خراب شد. 

مارکی داشتین خوب باشه؟ به درد این سبک آشغال پراکنی بچه‌ها میخوره؟