دو فرزندی

یه دوست از این می‌گفت که هر کسی دو یا چند تا بچه داره مدام میناله.

گفتم:«حقیقت اینه که دنیا سراسر خوشی نیست، هر خوشی آمیخته به رنج است و بچه داشتن هم جز این نیست. بچه یکی یا دو تا خستگی و سختی خاص خودش رو داره، ولی شیرینی هاش هم کم نیست. یه شب نخوابیدن بچه رو با یه لبخند و لذت از بوسه اش یا مامان گفتن، جبران میشه. لذت داشتن یه فرشته کم نیست.»

حالا من فکر می کنم تازه دو فرزندی از تک فرزند داشتن جذابتره. یه نسخه کاملتر هست. و از طرفی معتقدم بچه داشتن ما رو به تکامل نزدیکتر می‌کنه.