فاتحه مع الصلوات

تو زندگی یه زن شاغل بچه دار، مخصوصا دو بچه یه بالا لحظاتی هست آدم دلش می خواد سرش رو بکوبه به دیوار.

دقیقا الان تو این موقعیت هستم. یک هفته است بچه‌ها عصر نخوابیدن، هر روز از پنج صبح بیدار شدم، رفتم و تا ده یازده شب حتی تا دوازده بیدار بودم. وسط شب هم خدا قسمت گرگ بیابون نکنه، دو سه بار برای شیر بیدار شدم دو سه بار هم الحمدلله گلی خواب دیده بیدارم کرده. 

اصلا کشش ندارم و تمام بدنم درد می‌کنه. 

باز زن های خانه دار تو این موارد دو سه تا امتیاز دارن. صبح پنج نمیخوان بیدار بشن، مسیولیت کار ندارن، مخصوصا حسابداری که حساسه، رانندگی نمیخوان بکنن، و وسط روز شاید بتونن بخوابن. یعنی به غلط کردن افتادم این هفته.

کاش این بچه روالش عوض بشه وقتی من میرسم بخوابه،من هم بخوابم وگرنه عنقریب دارفانی رو وداع میگم.