چی بپوشم

دیروز اومدم پارکینگ اداره، یه خانم چادری رو دیدم چادرش رو درآورد، با بلوز شلوار جذب نشست پشت فرمون. حجابش خوب بود. 

واقعیتش من پشت فرمون با چادر مشکل ندارم ولی با بچه بسیار با چادر درگیر میشم. این شد که پارسال یه سری با همسر رفتیم بانک با کوچکان، هی چادر روسری رو درآورد، هی عقب رفت، هی افتاد، عصبی شدم. به این نتیجه رسیدم که چادر برای مادر بچگان عامل بی حجابیه! والا. هر کی بود و نبود موهای ما رو دید. چادر رو گذاشتم کنار. مانتو عبایی خریدم با بچه‌ها بیرون میریم اون رو می پوشم. سر کار هنوز چادر سر میکنم. یه حس خوبی بهم میده. چون من گیجم تو رعایت ظاهر، یهو میبینی مانتوم رفته بالا نفهمیدم. خیلی هم دوست ندارم همکارها سایزم رو بدونن. چون تو توالت داره وقتی چادر درمیوردم واکنش های عجیبی می‌دیدم. 

البته آقایون یه خط کش و سایز زن تو چشماشون دارن. چه چادر بپوشی چه مانتو.

با چادر گزینش شدم. کنار گذاشتنش تو اداره رو دورویی می‌دونم. اینم خط قرمز منه. 

از طرفی قرتی خانمی که من باشم مانتوهام کوتاه و قری و تنگه چون می دونستم زیر چادر می پوشم نهایت قرتی بازی رو در خرید رعایت کردم. بخوام تو اداره چادر سر نکنم چندتا مانتو با موازین خودم باید برم بخرم. حقیقتا زورم میاد. بعد چون مانتوهای زیر مانتوم رنگی، گل گلی، قرمز، بنفش، و جیغ هستن و عاشق این رنگهام حس خوبی ندارم مانتوی طوسی و مشکی سورمه ای بخرم بپوشم. با همین قرقری ها خوبم. 

دیروز بارون بود، بچه‌ها رو که بغل کردم، چادر سرم بود(چون از اداره رفته بودم), با بدبختی پله ها رو رفتم پایین و گذاشتمشون تو ماشین. با خودم گفتم چادر رو میذارم تو ماشین، فقط برای اداره.